Cecylia Antosik

Nie ma takich slów, które oddalyby zal jaki czujemy po stracie bliskich i takich, które moglyby nas w takiej chwili pocieszyc. Dlatego jedynie napisze, iz lacze sie w tym ogromnym smutku z cala rodzina oraz wiara iz za Celinka zamknely sie bramy na ziemi, by mogly otworzyc sie przed nia bramy niebios, gdzie nie istnieje ani pospiech, ani ból ani smutek... Daj, Panie, jej duszy wieczny odpoczynek, a swiatlosc Twoja niech odbija sie w jej oczach. Kto Cie Celinko poznal, kochal. Kto Cie kochal, oplakuje. Ze szczerymi wyrazami wspólczucia - Teresa Zarembska